decision

17.1.2013

Και ήθελα να ξέρω,αυτό το κεφάλι,δεν έχει μέσα καθόλου μυαλό;
Ούτε μία στάλα λογικής;
Λάθος σκέψεις,λάθος πράξεις,κατάλληλες συνέπειες.
Έτσι είναι, " Όπως έστρωσες ,θα κοιμηθείς "
Ναι ,αλλά πως να κοιμηθείς,αν έχεις ένα κουβάρι μέσα στο κεφάλι σου;
Μία σκέψη από' δω,μία από' κει,κι άλλη,και εδώ άλλη μία,παντού σκέψεις.
Και δεν είναι ότι ξεσπώ ,είναι ότι δεν περνάει ακόμα μία νύχτα.
Μια ακόμα σκεπτική νύχτα,αναθεωρήματος θα έλεγα.
"Αύριο θα πράξω αλλιώς,θα κάνω το σωστό"

Και έρχεται το πρωί και ξέρεις τι γίνεται; Τίποτα.
Δεν αλλάζεις τίποτα,χωρίς να ξέρεις τον λόγο.
Φοβάσαι; Δειλιάζεις; Αδιέξοδος!
Και μία κλασική μέρα ξεκινάει,χωρίς αλλαγές.
Απλά κυλάει ομαλά,ήρεμα.
Βρίσκεις κάτι ευχάριστο,μέσα στη μέρα σου που σε ξεχνάει απ' τα προβλήματα σου.
Περνάς καλά για λίγο και φεύγεις.

Και έρχεται πάλι αυτή η ζόρικη νύχτα.
Αναρωτιέσαι,τι κάνεις λάθος!
Γιατί δεν αλλάζεις τα πράγματα που σε ενοχλούν,εφόσον δεν θέλεις να' ναι έτσι;
Γιατί δεν μιλάς;Να πεις αυτά που σκέφτεσαι;
Ξανά αναθεωρείς ,και παίρνεις ακόμα μία μάταιη απόφαση για αύριο.
"Τελείωσε,αύριο θα το ξεκαθαρίσω!"

Επόμενο πρωί,σιωπή..
Βρέχει κιόλας,να και μια σκεπτική μέρα!
Και τέλος πάντων,έρχεται η στιγμή που,παίρνεις την οριστική απόφαση σου,επειδή κουράστηκες.
Πράττεις τις σκέψεις σου και απλά δεν σκέφτεσαι τι θα γίνει μετά.

Και θέλω να καταλήξω,στο ότι είναι δύσκολο να πάρει ένας άνθρωπος μια σοβαρή απόφαση για την ζωή του,άσχετα αν αυτή έχει καλές ή κακές συνέπειες,για κάποιους,ακόμα και για τον ίδιο.Είμαστε παράξενα όντα οι άνθρωποι.
Πιστεύω πως δεν υπάρχει άνθρωπος που σκέφτηκε να αλλάξει κάτι στη ζωή του,ένα βράδυ και την επόμενη μέρα,το μυαλό του και οι σκέψεις του να κάνουν στροφή 360 μοιρών,και απλά να μένεις θεατής της ζωής σου,ακόμα και ηθοποιός και να μην αλλάζεις τίποτα.

*Equality

01.02.2012

Πφ,προσπαθώ τόσο καιρό να γράψω πραγματικά κάτι που να βγαίνει από μέσα μου,ότι νιώθω,ότι σκέφτομαι..Δε θέλω να τα πω για να μου πει κάποιος 'Σε καταλαβαίνω'..
Δεν έχω ανάγκη από λόγια,έχω χορτάσει απ' αυτά..Έχω βαρεθεί πια,όχι τη ζωή,τις καταστάσεις..Είναι τόσο κουραστικά όλα και όλα τόσο ψεύτικα.Κάθε χαμόγελο ψεύτικο,κάθε καινούριο βήμα ψεύτικο.Νιώθω την απελπισία να με αγκαλιάζει όλο και πιο πολύ!
Πραγματικά θέλω τόσο πολύ να τα αφήσω όλα πίσω και να φύγω,αλλά η ηλικία μου με εμποδίζει,γαμώ..Τώρα πια τα πάντα κρίνονται,είναι λογικό; Αρρωστημένοι άνθρωποι,κρίνουν απ' τα ρούχα,απ' τις παρέες,απ' το αν έχουν λεφτά η όχι,απ' το αν είναι καλοί μαθητές.
Έχουν καμία αξία αυτά;Δηλαδή αν ήταν ένα παιδί,χωρίς λεφτά,χωρίς παρέες,μόνος,στο σχολείο σας,τι θα κάνατε;Τι ρωτάω θα μου πείτε τώρα,θα τον κοροιδεύατε,τι άλλο θα κάνατε;Που να καταλάβετε εσείς τις πραγματικές δυσκολίες της ζωής,δε λέω πως εγώ τις έχω βιώσει,αλλά μπορώ να καταλάβω,μπορώ να μπω στην θέση τους έστω και για λίγο,να νιώσω πως νιώθουν όλοι αυτοί,μπορώ να δω την πίκρα μες τα μάτια τους..

Δεν υπάρχει αγάπη πλέον εδώ,κανείς δεν αγαπάει,τουλάχιστον τζάμπα,πρέπει να του δώσεις κάτι για να σ' αγαπήσει,αλλά και πάλι δεν θα είναι ευχαριστημένος,όσο παίρνει θα θέλει κι' άλλα κι' άλλα,δεν του είναι τίποτα αρκετό πια του κοσμάκη.Λίγοι αξίζουν,λίγοι και καλοί,λίγοι θα καταλάβουν πόσο πονάει το να χάνεις κάποιον κοντινό σου,όχι για λίγο για πάντα,λίγοι βιώνουν τον πόνο της μοναξιάς.Όχι άλλοι που λένε "Μ' άφησε για άλλη/ο" Δε μιλάω συγκεκριμένα μιλάω για όλους,ακόμη και για μένα.Δεν λέω πως είμαι τέλεια,ούτε καν,δεν λέω πως και εγώ δεν έχω κοροϊδέψει κάτι η κάποιον,αλλά το κατάλαβα πια,πως κανείς δεν είναι τέλειος,έχω μετανιώσει όμως και αυτό για' μένα αρκεί.

Μακάρι να μπορούσα να χτίσω από μόνη μου έναν καινούριο κόσμο,χωρίς παρεξηγήσεις,έχθρες και ζήλεια..μόνο αγάπη τίποτα παραπάνω.

*Εδώ,τίποτα δε γίνεται από θέληση,όλα από συμφέρον,κανείς δε κάνει αυτά που πραγματικά θέλει να κάνει,κάνει πράγματα για να δείξει κάτι ανώτερο απ'τους άλλους.*

Θα θελα τόσο να ξεφύγω για λίγο από τα πρότυπα του κόσμου αυτού, κ ανταυτού να ζήσω αλλού με άλλους κανόνες που δεν φυλακίζουνε το νου, που να ναι προϊόν δικής μου σκέψης κ όχι σκέψης αλλουνού. Να φτιάξω δικές μου λέξεις για να περιγράψω την αγάπη, τη θέληση, τον θάνατο, την γέννηση ,το όμορφο, το άσχημο, το βλάσφημο ,το ήρεμο, το άγριο, το εφήμερο, να ζήσω δίχως αύριο. Να μπω σ έναν παράδεισο μικρό, δίχως καρπό απαγορευμένο, δίχως απωθημένο, δίχως φίδια ,δίχως φόβο, δίχως ζήλεια, μόνος στο δρόμο να περπατώ κ ν αγαπώ μονάχα αυτά που αξίζουνε.
~   ~    ~
Μπορώ εγώ να αποφασίσω τι αγαπώ, κ τι μισώ, τι σέβομαι ,τι σιχαίνομαι, πια δε ντρέπομαι, ούτε πρόκειται ποτέ να ντραπώ για ότι κάνω κ ότι πω, είναι η ζωή μου κ έτσι θέλω να τη ζω. Οι συμβουλές που δώσατε, τα λόγια σας, οι γνώμες σας,πήρανε ενοχές μονάχα κ φόβους άρρωστους, γι αυτό κ εγώ τα βράδια εφιάλτες θερίζω, μ αυταπάτες γονατίζω, γνωρίζω δαίμονες άγνωστους  

Winter,winter,winter . . .

28.01.2012
Μα τι όμορφος που είναι ο χειμώνας ..

Κρύο,αέρας,βροχή.

Απορώ πως μερικοί άνθρωπο τον σιχαίνονται..

Υπάρχει καλύτερο πράγμα απ'το να είσαι σπίτι σου μια βροχερή μέρα και να κάθεσαι δίπλα στη φωτιά;

Να φοράς τις ζεστές καλτσούλες σου και τα χοντρά ρούχα,

να κάνει το σώμα σου αυτό το τρέμουλο του κρύου και να τρίβεις τα χέρια σου για να ζεσταθείς..

Τώρα έχουμε Ιανουάριο,τον πιο κρύο μήνα του χρόνου.

Κι'όμως είναι όλα τόσο όμορφα,μακάρι να μη τελειώσει ποτέ ο χειμώνας

Αν και είναι παράξενο!Περιμένω πως και πως το καλοκαίρι και όταν με το καλό φτάνει πάντα,παρακαλάω να έρθει ο χειμώνας.

Είμαι σίγουρη πως δεν είμαι η μόνη που το κάνει αυτό.

Το έχω ακούσει από πολλούς αν και θα ήθελα να ήταν για πάντα χειμώνας,

Φέτος δυστυχώς δεν έχουμε δει ακόμα χιόνι,αν και θα το'θελα 

Εύχομαι τουλάχιστον να μας χιονίσει του χρόνου

"Να δούμε μια άσπρη μέρα ρε παιδί μου"

Κάποιες ώρες όμως,ο χειμώνας μοιάζει τόσο μελαγχολικός

Κοιτάζοντας τον συννεφιασμένο και σκούρο ουρανό,συννεφιάζεις και εσύ μαζί του

Αλλά άλλες ώρες,ακούς την ατέλειωτη βροχή να σου χτυπάει επίμονα το τζάμι

και ταξιδεύεις μαζί της με έναν ήχο μουσικής!

 

Εσύ,για μένα

26.01.2012

"Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία,τελικά ευτυχία  είναι ένα ζευγάρι χέρια,δύο χέρια.Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμίσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια..

Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν

Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις"

Είπε ο Θανάσης Βέγγος ..

Και να που είχε δίκιο.

Υπάρχει καλύτερο πράγμα απ' το να έχεις δύο χέρια να σε κρατάνε;

Δύο μάτια να σε κοιτάνε;

Δύο χείλη να σου μιλάνε,να σου γελάνε;

Δύο αυτιά να σε ακούνε;

Υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να αναγνωρίζεις το μισό του εαυτού σου;

..

Αυτό είναι για σένα κοριτσάκι μου*

Πού είσαι εκεί στα εύκολα και στα δύσκολα.

Που στο πρόσωπο σου βλέπω εμένα,το μισό μου.

Ακούγοντας καθημερινά το πιο αστείο γέλιο σου,που είναι ίδιο με το δικό μου!

Τόσα αστεία,τόσα χαζά,τόσες χαρές.

Και όταν θα φύγουν όλοι από γύρω μας ξέρουμε πως θα έχουμε η μία την άλλη!

Η ασπίδα μας είναι η αγάπη μας. 

Η δύναμη μας είναι το γέλιο μας

Η άμυνα μας είμαστε εμείς..

Μαζί σου νιώθω ασφαλής και σίγουρη,ξέρω πως στα λάθη μου κάποιος θα είναι εκεί 

να με βοηθήσει να τα διορθώσω.

Στις επιλογές μου να έχω μια δεύτερη γνώμη.

Στα προβλήματα μου μια αγκαλιά να παρηγορηθώ .

Σ' αγαπάω

Χ*

*Κράτησε το χέρι μου,να φύγουμε γι'αλλού,εκεί που η κριτική των ανθρώπων είναι άγνωστη.

I will always love you.

Never forget the past

Κάθε φορά που γυρίζω να κοιτάξω το παρελθόν μου,βλέπω μόνο λάθη,όμορφα λάθη.Με στοιχειώνουν..Νομίζω πως κάθε μικρή μου στιγμή με το παρελθόν μου μένει για πάντα στο μυαλό,ίσως αυτό είναι η ανάμνηση που καθορίζει τη σχέση του παρελθόντος με το παρόν.

Αναμνήσεις από όμορφες,χαρούμενες στιγμές,στιγμές που άγγιζαν την τελειότητα της ευτυχίας,που παρακαλούσες να χαλάσουν όλα τα ρολόγια του κόσμου για να κρατήσει η στιγμή εκεί.Όπως και να' χει όμως δε παύουν να' ναι στιγμές,στιγμές περνάνε αλλά μένουν οι αναμνήσεις,έχουμε μια ζεστή εικόνα να παραμένει φυλακισμένη στο μυαλό για να θυμόμαστε πως κάποτε υπήρξαμε εκεί.

-Εκεί που;

-Εκεί,στο παρελθόν.

-Ξέχνα το.

-Δε θέλω

-Πρέπει.

-Ήταν ωραία,γιατί τελείωσε;

Αυτή είναι η συνηθισμένη ερώτηση κάθε ανθρώπου που είναι ταυτισμένος με το παρελθόν,χωρίς το παρελθόν δεν θα υπήρξε και αύριο,αν δε μάθεις από τα λάθη που έκανες παλιά,πως θα προχωρήσεις για το μετά;Όσο και να προσπαθείς να διαγράψεις στιγμές από το παρελθόν δε θα καταφέρεις κάτι,ακόμα και αν έχεις ξεχάσει κάτι που έγινε,είναι καταγεγραμμένο στον εγκέφαλο,το μυαλό δε ξεχνάει,ο άνθρωπος;'Ισως.

 "Past,is a nice place to visit but certainly not a good place to stay"

μεγαλώνουμε^^

Δύσκολο πράγμα να μεγαλώνεις..

Καλώς η κακώς,αλλάζουν τα πάντα.

Οι σκέψεις μας,η συμπεριφορά μας,οι αποφάσεις μας.

Αν μπορούσα θα έμενα για πάντα* 16!

Στην ,ίσως καλύτερη ηλικία..Την ηλικία που όλα είναι εύκολα!

Παρέες,σχέσεις.

• Οι παρέες σε αυτή την ηλικία είναι οι καλύτερες,μπορεί να μη κρατάνε για πολύ ορισμένες,αλλά οι στιγμές που περνάμε μένουν αξέχαστες,πόσο μάλλον όταν θεωρείς την παρέα σου 'εξελιγμένη' ,τι εννοώ; όταν κάνει πράγματα που πίστευες αδύνατα ή λάθος,για παράδειγμα το να φεύγεις κρυφά τα βράδυα από το σπίτι σου,για να πας κάπου με την παρέα σου,μπορεί να'ναι λάθος αλλά ωραίο λάθος,η τα καλοκαίρια να ξενυχτάς με μπύρες και μία φωτιά στην παραλία και σε ποιον δε θα άρεζε; ..
• Σχέσεις,εντάξει,σε αυτή την ηλικία πολλές φορές δε ξέρουμε πως να συμπεριφερθούμε και ίσως δενόμαστε λίγο παραπάνω από όσο πρέπει και μετά αντιμετωπίζουμε την απογοήτευση,ίσως και να είναι καλό αυτό ,για την επόμενη φορά που θα συναντήσουμε το ίδιο,θα ξέρουμε πως να επιβιώσουμε! ..

Στην εφηβία κάνουμε πράγματα,χωρίς δεύτερη σκέψη..

Ωραίο είναι να δοκιμάζεις λίγο απ΄όλα,αλλά όλα έχουν και όρια!

 

*Για πάντα..Κρίμα που το για πάντα διαρκεί ένα μικρό χρονικό διάστημα,για πάντα σημαίνει μέχρι την τελευταία ανάσα μου θα είμαστε μαζί κι'όμως δε θα κρατήσει κάτι τόσο πολύ,εκτός αν είναι τόσο δυνατό που όσο μεγαλώνεις δε το βαριέσαι,μακάρι να γινόταν αυτό,δυστηχώς οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν θέλουν να δοκιμάζουν κ'άλλες γέυσεις της ζωής, η λέξη 'για πάντα' είναι φοβιστική όμως γλυκιά,σε κάνει να νιώθεις πως κάποιος θα μείνει μαζί σου για πάντα,είναι έτσι όμως;

2012,New beginning,new hopes,new dreams!

Πάει και αυτός ο χρόνος,σήμερα η τελευταία μέρα του 2011!

Προσωπικά χαίρομαι που φεύγει για πολλούς λόγους,ωραίο το 2011 δεν λέω,μου έφερε πολλά, το κακό είναι όμως ο,τι μου τα πήρε πάλι πίσω,δε βαριέσαι!

Για να μη τα πολυλογώ, η χρονιά αυτή δεν ήταν και τόσο όμορφη,αλλά είχε και τα καλά της, τον τελευταίο καιρό ήρθα κοντά με ανθρώπους που δεν πίστευα ο,τι θα μπορούσα να κάνω παρέα η οτιδήποτε..

Εύχομαι σε όλους καλή χρονιά και να αφήσετε το 2011 να πάρει όλες τις πίκρες μαζί του :)

Πολλά χαμόγελα και πολλή αγάπη !